Rozdział 26

~~~ Oczami Zayna ~~~

RANO

Czułem się cudownie. Jej ciało, ona cała, usta, oczy. Matko, kocham ją nad życie. Muszę się pośpieszyć z szykowaniem niespodzianki dla mojego anioła. Wstałem rano koło godziny 9:12. Rose nie było już w łóżku. Usłyszałem szum wody. 

" Pewnie się kąpie" - pomyślałem i w pośpiechu się ubrałem. Zszedłem na dół w miarę przytomny. 

- Cześć i czołem. - przywitał się ze mną cały w skowronkach Louis. 

- Siema

- Ej, musicie trochę ciszej w nocy. Bo aż niesie do nas do pokoju - zaśmiał się, a ja zbiłem kubek z kawą, który przed chwilą chwyciłem w dłonie. 

- Spokojnie. Wiem, że ją kochasz. Jedziesz ze mną na zakupy? Chciałbym kupić coś Natalie. - posprzątałem wcześniej zbity kubek i przytaknąłem. Ubrałem buty, kurtkę i chwyciłem za telefon w celu wysłania SMS do Dowson żeby się nie martwiła. 

" Pojechaliśmy na zakupy. Za niedługo powinniśmy być. Tęsknię księżniczko.

Zayn xx " 

Na odpowiedź nie musiałem długo czekać. 

" Dobrze, kup mi czekoladę orzechową, proszę.

Też tęsknię. Wczoraj było cudownie.

Rose xx " 

" Było jak w raju. Będę miał dla ciebie niespodziankę, mam nadzieję, że Ci się spodoba.

Zayn xx " 

Zrobiliśmy zakupy najbardziej potrzebnych produktów do domu i zaszliśmy do pewnego nieznanego nam wcześniej sklepu. Moim oczom ukazał się śliczny, biały, puchowy miś.

- Myślisz, że spodoba się Rose? - pokazałem zabawkę przyjacielowi.

- Jaki słodki! Na pewno! A to? Spodoba się Natalie? - ukazał mi jednoczęściową piżamę Sticha.

- Kozackie stary! Sam bym sobie takie kupił. - moje oczy zabłysnęły.

Kupiliśmy wyznaczone rzeczy i ruszyliśmy do samochodu. Zapakowaliśmy reklamówki do bagażnika i kierowaliśmy się w kierunku domu.

- Jesteśmy! - krzyczałem od progu. W samochodzie nakleiłem karteczkę na czekoladę dziewczyny aby nikt jej nie dotykał.

" ROSE "

- O supeer! Może ugotujemy coś razem? - brunetka, która chwyciła za torby i próbowała mnie namówić. Nie rozumiem tej dziewczyny.

- Nie Lena! Sama sobie gotuj. - parskłem i chwytając za misia którego dziewczyna miała w rękach i nie chciała puścić.

- Oo jaki słodki! Dla kogo to? Dla mnie? - przymilała się do mnie.

- No chyba śnisz. - rzuciłem i wyrwałem pluszaka z jej rąk. Wchodząc do salonu zawołałem moją wybrankę i śmiesznie spojrzałem na misia. Przytuliłem go i szeroko uśmiechnąłem.

- To dla mnie? - podbiegła do mnie. 

- Mówiłem, że będę miał niespodziankę. 

Załapała za prezent i mocno mnie przytuliła całując w policzek. 

 - Dziękuję. Jest cudowny, nazwę go ...

- Loczek, albo nie, Harry!! - uparł się Styles. 

- No niech będzie!

- Jeest! - cieszył się z wygranej.

Zaśmiałem się i rozsiadłem na na kanapie oglądając Tv wraz z ekipą.

~~~ Oczami Rose ~~~

- Zayn kupiłeś mi czekoladę?

- Tak jest w kuchni z nalepką żeby nikt Ci nie zjadł - odparł i nadal z zaciekawieniem oglądał program informacyjny. Rzuciłam się w bieg do kuchni po swoją upragnioną słodycz.
Jednak szybko zrezygnowałam kiedy zobaczyłam obżerającą się nią Lenę.

- Przepraszam bardzo, ale co Ty właściwie robisz?!

- Jem, nie widzisz? 

- To chyba ja się powinnam zapytać. Nie widziałaś naklejki z moim imieniem?

- Oj, kurcze. Faktycznie. Sorry, nie widziałam.

- Teraz to sobie ją zjedz. Co Ty gotujesz? 

- Obiad, mieszkam tu to chyba mogę.

- A płaciłaś za to? Dokładasz się wgl do czynszu? 

- Jestem dziewczyną Nialla, więc mogę robić tu co chcę tak jak i Ty. 

- Chyba coś Ci się pomyliło. - zaczęłam zbierać produkty i chować do lodówki.

- Ej co ty odwalasz? Jesteś aż taką idiotką, że gotować nie potrafisz? Przecież chłopaki muszą coś jeść.

- Gdybyś chciała zauważyć są to rzeczy na jutro na podróż. - chwyciłam za kubek aby nalać sobie napoju. 

- Dobrze się bawisz ich uczuciami? Jak tam twoja pamięć? - upiłam łyk soku i momentalnie go wyplułam.

- Co proszę? Ty chyba sobie kpisz.

- Co?

- Nie powinnam Cię wgl obchodzić tak jak to Ty nie obchodzisz mnie. I chuj Ci do tego co robię. 

- Nie odzywaj się tak do mnie! Chyba za mało Chad dał Ci popalić - rzuciła we mnie talerzem. Dostałam w dłoń w której trzymałam kubek. Niesfornie wypadł mi z dłoni roztrzaskując się w styczności z talerzem. Pocięło mi dłoń. Zasyczałam z bólu.

- Jesteś pojebana! - płakałam.

- Co ty się dzieje?! - do kuchni wpadli wszyscy przebywający w salonie.

- Rose! Kurwa, trzeba jechać do szpitala. Muszą to opatrzeć! - klęczał nade mną mulat.

- Lena, co tu się stało?! - krzyczał Horan.

- Nie wiem, zaczęła się rzucać, że jem jej czekoladę i szarpała mną. Bałam się więc się broniłam. 

- Co Ty pieprzysz szmato! - wstałam i zakrwawioną ręką sprzedałam jej solidnego liścia.

- Kurwa Rose! - odepchnął mnie blondyn i przytulił Lazer.

- To tak nie było jak mówi ta mała zołza. - wtrąciła się Nati.

- Co? - zdziwił się Louis.

- Nie czas na wyjaśnienia, trzeba jechać z nią do szpitala. - Zayn chwycił za moją bluzkę i zaciągnął mnie do przedpokoju. Ubrałam się posłusznie i ścierką uciskałam dłoń. 

Droga do szpitala trwała bardzo krótko. Lekarz zszył mi pociętą rękę i wypisał lekarstwa w razie czego. W poczekalnie stała Natalie, Louis, Harry i Niall.

- Gdzie ona jest? - zapytałam zła.

- Została w domu, źle się poczuła.- odparł Hazza.

- Natalie, wytłumacz nam o co chodziło - pośpieszał ją Horan.

- Kiedy Rose poszła do kuchni poszłam za nią. Stanęłam w progu kiedy usłyszałam ich rozmowę. Lena cały czas jej dogryzała i odnosiła się z tym, że z Tobą jest bardzo mocno. Kiedy Rose jej odpyskowała, nie spodobało jej się to. Zapytała czy Chad za mało dał jej popalić i kiedy blondynka się wkurzyła cisnęła w nią talerzem - każdy z rozdziabionymi ustami obserwował ją. 

- Miałaś racje -wyszeptał Liam.

- Mówiłam. 

- Kłamiecie, obie kłamiecie. Chcecie się jej tylko pozbyć z domu! Ufam jej i nie pozwolę wam spieprzyć tego, że jestem z nią szczęśliwy! - awanturował się blondyn.

- Co? - moje serce pękło. Jeszcze do tamtego momentu coś do niego czułam. Leczy szybko odeszło to w niepamięć. Płakałam. Nie wiedziałam co ze sobą zrobić.

- Zayn, wracajmy. Proszę - wtuliłam się w chłopaka i wyszliśmy z placówki.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Pakujcie się już szybko, bagaże do samochodu. Za 20 min wyjeżdżamy! - oznajmił nam Daddy.

Spakowałam co najpotrzebniejsze wraz z Harrym, misiem od Zayna. Torby zostawiłam w przedpokoju i poszłam jeszcze napić się kawy.

- O której mamy samolot? - zapytałam Harrego.

- O 19.50. 

Mieliśmy 5h zapasu, chłopaki jak to oni musieli być wcześniej na lotnisku. Fani, zakupy na lotnisku. Cieszą się jak by lecieli na wakacje, a o Zaynie nie wspomnę. 

Wypiłam upragnioną kawę, umyłam kubek i zbieraliśmy się w drogę. 

Zawoził nas Marshal. Ich kierowca. Rozsiedliśmy się wygodnie na siedzeniach, oparłam się o kruczoczarnego i obserwowałam świat za szybą. 

Jechaliśmy ponad godzinę. Tłum fanek i fotoreporterów oblazł nas pod samym wejściem na lotnisko.

- ZAYN! CZY PLANUJESZ COŚ Z ROSE? JESTEŚCIE RAZEM? HORAN! JAK Z LENĄ? CZY TO COŚ POWAŻNEGO? JESZCZE NIEDAWNO BYŁA PANNA DOWSON! - nie odpuszczali. Łazili za nami i utrudniali wszystko. W pewnym momencie złapała nas grupka fanek chłopaków.

- Rose! Czy możemy autograf lub zdjęcie? - krzyczały jak najęte.

- Przepraszam, ale śpieszymy się.

Ochroniarze zaprowadzili nas do odprawy, a miła pani z pracowników lotniska odprowadziła nas do specjalnego boksu. 

- Lot za 1,5h. Prosimy o spokój oraz aby państwo się odprężyło. Miłego lotu! 

- Dziękujemy! - chórkiem odpowiedzieliśmy i każdy rozszedł się w swoim kierunku. Czyli do każdego innego sklepu. Nie potrzebowałam nic więc zajęłam miejsce przy oknie z widokiem na pas startowy. Uwielbiałam latać samolotami. Sprawiało mi to przyjemność. Założyłam słuchawki, a w moich uszach rozbrzmiała piosenka Nialla - This Town. Lubiłam ją chodź moje stosunki z nim bardzo się pogorszyły. Wręcz kontakt się urwał. Nawet się nie odzywamy. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~ Oczami Zayna ~~~

Niespodzianka dla Rose przygotowana. Dopiąłem wszystkiego wczoraj wieczorem i kończyłem rozmowy w nocy. Jestem padnięty ale warto. Wywiad jutro z rana, bankiet wieczorem. A niespodzianka w trakcie bankietu zabieram ją. Znaczy ja już będę na miejscu, Marshal przywiezie dziewczynę w wyznaczone przeze mnie miejsce. 

Cieszę się. Mam nadzieję, że wszystko pójdzie po mojej myśli.

Weszliśmy do samolotu rozsiadając się w fotelach. Siedziałem koło mojego anioła. Usnęłam na moim ramieniu chwilę po starcie. Czytałem jeszcze chwilę książkę zakupioną w lotniskowym sklepiku i po chwili również odpłynąłem.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Rose wstawaj już jesteśmy - ucałowałem blondynkę w czoło i delikatnie wstałem.

- Tak szybko? Przecież ... a już rozumiem. - przeciągnęła się i zaśmiała.

- Witamy we Francji - objąłem ją ręką i ruszyliśmy do budynku. 

Kolejna fala fanek, tłumy, piski, autografy, zdjęcia. Czasami miałem tego dość, ale rozumiałem, że bardzo mnie to cieszy i sprawia, że mogę żyć. To wspaniałe uczucie jak tyle osób Cię wita.

Zajeżdżając pod hotel, ustaliłem ostatnie szczegóły z kierowcą i zbiłem z nim pionę.

- Gotowe - powiedziałem pod nosem, co niefartem usłyszała niebieskooka.

- Co gotowe? 

- A nic, nic ważnego. 

Zajęliśmy duży pokój z widokiem na wieżę Eiffela. Rozpakowałem nasze rzeczy i położyłem się na łóżku, byłem bardzo zmęczony. 

- Idziemy spać? - przytuliła się do mnie moja najcudowniejsza.

- Dobry pomysł. - ucałowałem jej czoło i oboje w krótkim czasie zasnęliśmy. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Krótki ale swój :D 

Jutro ważny dzień, trzymajcie kciuki ! :) 

Obiecuję, że postaram się jeszcze jutro napisać kolejny rozdział! 

Pozdrawiam! ~ Rose.